5 Mogelijke Gevaren Wanneer Je Je Hond Laat Zwemmen

gevaren hond zwemmen

Tijdens de zomer wanneer het enorm warm is kan het enorm leuk zijn om te gaan zwemmen met je hond in vijvers, meren en plassen. De meeste honden zijn er gek op en het biedt hen ook een verfrissing tijdens deze helse temperaturen. Ze doen aan fysieke beweging, ze hebben interactie met hun baasje. Niks maakt honden gelukkiger dan dit. Toch schuilt er gevaar tijdens het zwemmen in vijvers en plassen. Dat betekent natuurlijk niet dat we niet meer met onze hond mogen zwemmen buiten, maar dat we beter extra alert zijn voor deze mogelijke gevaren.

Botulinetoxine of botulisme

Botulisme of met een moeilijker woord botulinetoxine is een bacterie die vooral vogels treft. Botulisme wordt veroorzaakt door de Clostridium bacterie. Deze bacterie verspreidt een gif die de communicatie tussen de zenuwen en spieren aantast waardoor de hond verlamd raakt. De bacterie komt voor in het darmkanaal van watervogels en vissen. Wanneer een dood dier in het water blijft liggen gaan deze bacteriën in warmere temperaturen zich snel vermenigvuldigen en kunnen op die manier botulisme bij honden veroorzaken. Ze komt het meest voor in ondiep water bij een temperatuur van boven de 20 graden. De hond kan besmet raken op twee manieren, ofwel door water in te slikken die is besmet met de bacterie of door de kadavers van de dode dieren op te eten. Na drie dagen kunnen de eerste symptomen ontdekt worden. Deze symptomen zijn braken, diarree, stijfheid, verlamming, moeilijk ademhalen, uiteindelijk overlijden.

2 Postieve punten hier :

  • Botulisme komt zelden voor bij een hond, paarden en runderen zijn hier gevoeliger voor
  • De meeste honden herstellen volledig van Botulisme

Tip : Laat je hond nooit in water waar dode dieren in drijven, die kunnen de bacterie verspreid hebben

Rattenziekte (Leptospirose)

Een ander gevaar om de hond in het water te laten zwemmen is rattenziekte of leptospirose. Een andere naam voor de ziekte is de ziekte van Weil. In de volksmond wordt dit dus de rattenziekte genoemd. Ze wordt uiteindelijk ook veroorzaakt door ratten en andere knaagdieren zoals muizen. Via de urine kunnen ratten en muizen deze ziekte verspreiden. De hond raakt besmet wanneer hij besmet water drinkt of inslikt. We kunnen de hond laten vaccineren tegen rattenziekte. Dat wordt trouwens door alle dierenartsen aangeraden.

Blauwalgen

Blauwalgen volgen ook een gevaar om de hond in water te laten zwemmen. Ze komen in grote getallen voor tijdens een langdurige droogte in warme en zonnige tijden. Hoewel de naam anders laat vermoeden, toch zijn blauwalgen geen algen. Het zijn bacteriën, cyanobacteriën om concreet te zijn. Ze stapelen zich op in grote hoeveelheden aan het wateroppervlak. We kunnen ze meestal bij elkaar waarnemen doordat de wint ze bij elkaar laat komen. Ze hebben de voorkeur voor ondiepe wateren en dan is het voor de hondeneigenaar zaak om de hond niet in deze wateren te laten. De blauwalgen hebben ook geen blauwe kleur maar variëren van groen, rood tot bruin. Hoewel de bacteriën op zich niet schadelijk zijn, zijn de gifstoffen die deze bacteriën produceren wel zeer gevaarlijk voor de hond. Een hond die besmet is door blauwalgen zal braken, diarree krijgen en moeilijker kunnen ademhalen. Het gevolg is dat de hond zal beginnen kwijlen en eventueel een aanval kan krijgen. In sommige gevallen leidt dit heel snel tot overlijden. Meestal als de hond een besmetting met blauwalgen overleeft zal schade ontstaan aan de lever.

Wanneer je een vijver, plas of meer ziet waar algen in een groepje samendrijven dan nemen we best geen enkel risico en laten we de hond zeker niet zwemmen in het water. Ook niet drinken uit het water. Komt hij per ongeluk dan toch in het water terect dan is het belangrijk om de hond zo snel mogelijk af te spoelen met schoon water om verdere vergiftiging te voorkomen. Bij de eerste symptomen meteen een dierenarts verwittigen.

Ga niet te ver met de hond

Dit is natuurlijk afhankelijk van hond tot hond maar wanneer je de hond laat zwemmen in een rivier, meer of vijver, zorg er dan voor dat hij steeds zicht heeft waar hij uit het water kan. Wanneer een hond te ver van de oever verwijderd is kan paniek optreden en kan een hond echt verdrinken. Ik herinner me zelf een verhaal van enkele jaren geleden toen we de hond steeds verder lieten zwemmen achter het balletje. Waarna hij plots in paniek raakte omdat hij te ver van ons verwijderd was. Wanneer je de hond dan toch graag verder en verder laat zwemmen, zorg dan dat je zelf klaar bent om eventueel in het water te springen en de hond snel naar de oever te brengen. Hou hierbij rekening dat wanneer de hond in paniek is, dit voor jezelf een levensgevaarlijke situatie kan doen ontstaan. Een hond in paniek zal je niet bedanken omdat je hem komt redden. Zo ver denkt hij niet, enkel de natuurlijke reacties van de hond zullen hier primeren. Een grote zware hond kan er dus voor zorgen dat hij jou in zijn paniekreactie zelf onder water duwt.

Let op dat de hond niet teveel water opneemt

Sommige honden springen in het water met wijde mond en nemen op die manier hoge hoeveelheden water in. Bij zoet water kan dit uiteindelijk tot een watervergiftiging leiden. Het bloed wordt sterk verdund en het gehalte aan elektrolyten in het lichaam van de hond gaat sterk dalen. Dit zorgt op zijn beurt voor een zwelling van de hersenen en de organen. In de zee kan er dan net teveel zout opgenomen worden. Dit kan makkelijk opgelost worden door de hond niet te lang in het water te laten indien je merkt dat hij enorme hoeveelheden water opslokt. Uiteindelijk is het water ook meestal vuil in vijvers en oceanen en is het op zich al niet aangewezen dat de hond hiervan drinkt.