Is je hond castreren een goed idee? Of misschien heb je zelf al overwogen om je mechelse herder reu te castreren? Er gaan heel wat verhalen de ronde over het castreren van een reu, sommige zijn positief, sommige zijn negatief. Je wilt natuurlijk het beste voor je hond, maar je wenst van bepaalde problemen verlost te raken. Castreren van de reu kan er eerst en vooral voor zorgen dat de hond minder dominant wordt. Het wordt met andere woorden een aangenamer en liefdevoller huisdier. Er bestaan echter verschillende vormen van castratie, zo is er chemische castratie en de daadwerkelijke operatieve castratie. Om zeker te zijn dat de effecten niet nadelig zijn voor de hond kan er eerst overwogen worden om over te gaan tot chemisch castreren.
Bij een operatieve castratie worden de testikels operatief verwijderd van de reu. Het moet niet verder uitgediept worden om te weten dat deze ingreep onomkeerbaar is. Het is dus belangrijk dat we hier goed over nadenken en in samenspraak met de dierenarts hier tot de juiste conclusie komen.
Er gaan heel wat verhalen de ronde over castratie, sommige zijn gebaseerd op fabels en sommige zijn gebaseerd op waarheid.
Je wilt je hond castreren om aangenamer in de omgang te worden
De drang om te paren gaat weg, dat zal er hoogstwaarschijnlijk voor zorgen dat de hond rustiger en aangenamer wordt. Als de hond vaak wegliep als gevolg van zijn natuurlijke driften zal hiermee ook dit probleem van de baan zijn. Daarnaast kan het makkelijker worden om je tuin te onderhouden. Een gecastreerde reu zal minder de drang hebben om zijn territorium af te bakenen, waardoor hij vaker op dezelfde plaatsen zal plassen. Iets wat kan gezien worden als een voordeel indien sommige planten of struiken in de tuin, problemen ondervinden door het urineren van de hond. Verder zal de hond aanhankelijker worden en makkelijker in de omgang. Dit geldt niet alleen voor de gezinsleden maar ook naar andere honden toe zal de hond rustiger worden.
Je wilt je hond castreren om dominantie bij de hond aan te pakken
Ook zal bij castratie het resultaat zijn dat de hond rustiger en minder dominant is. Dat is echter niet altijd het geval omdat er nog steeds een verschil bestaat tussen aangeleerd/geaccepteerd gedrag en hormonaal gedrag. Uit hormonaal aspect zal de drang naar dominantie niet meer aanwezig zijn, maar de dominantie kan een deel uitmaken van het algeheel karakter van de hond, waardoor zelfs na castratie deze gedraging nog steeds aanwezig blijft. Ook hier kan eerst een alternatieve behandeling uitsluitsel geven. Men zal een bepaalde chip inplanten die het mannelijk hormoon onderdrukt. Zien we dat de hond zijn dominante kuren achterwege laat, dan is castratie van de reu misschien een goede optie. Zien we dat het gedrag grotendeels hetzelfde patroon blijft vertonen, dan zal castratie hier niet veel uithalen.
Voor een reu maakt het niet uit wanneer de castratie plaatsvindt, dat kan zowel op jonge leeftijd als op latere leeftijd. In veel gevallen is dat op latere leeftijd te wijten aan ongemakken en problemen die ontstaan met onder meer de teelballen, prostaat of anus.
De hond krijgt last van overgewicht na castratie
Heel wat mensen zullen vertellen dat een reu na castratie last zal krijgen van overgewicht. Dat klopt helaas in veel gevallen, maar is simpel te verklaren. Door de ingreep of door de castratie zal de stofwisseling vertragen, het is ook mogelijk dat de hond minder actief wordt als een gevolg hiervan. Deze factoren zullen ervoor zorgen dat de hond overgewicht krijgt als hij hetzelfde blijft eten. Het is daarom van belang, willen we de hond zijn oorspronkelijke gewicht laten behouden, dat we hem minder voeding toedienen na de castratie. Hij verbruikt immers minder energie dus heeft ook minder energie nodig.
Welke risico’s zijn verbonden aan castratie voor een reu?
Er zijn voor een reu over het algemeen weinig risico’s verbonden aan castratie. De ingreep gebeurt onder volledige verdoving, slechts in een zeldzaam aantal gevallen gaat er iets mis met de hond tijdens deze narcose. Castratie kan reeds gebeuren vanaf de pup de leeftijd van 6 maanden heeft. Hiervoor gaat men een zeer kleine snede maken juist voor het scrotum, van daaruit worden de testikels verwijderd. Enkele uren later wordt de hond weer wakker en in quasi alle gevallen kan de hond meteen terug naar huis.
Als gevolg van de kleine snede is er kleine wonde na de operatie. De hond krijgt pijnstillers de eerste weken na de ingreep. De hond zal de wonde ook meestal niet terug open krabben omdat hij geen pijn heeft. Na 2 weken dient men terug naar de dierenarts voor een controle.
Overgewicht kan echter voorkomen doordat de hond minder calorieën verbrandt, blijft de hond dan evenveel calorieën innemen als voorheen, dan zal de hond zwaarder worden. Dit probleem heb je als baasje echter zelf in de hand. Je kan namelijk een kleinere hoeveelheid eten ter beschikking stellen. De hond zal niet per sé meer honger hebben, want hij heeft minder energie nodig.
De reu heeft na de castratie een hogere kans op prostaatkanker. Dit wordt geschat op 2 tot 4 keer hoger. Al is prostaatkanker heel zeldzaam voor honden, het komt in minder dan 0.5% van de gevallen voor. Toch zijn deze tumoren meestal kwaadaardig.
Een reu die op een te jonge leeftijd gecastreerd wordt kan problemen krijgen met de ontwikkeling van de penis.
De risico’s op een rij:
- Verhoogde kans op overgewicht met als mogelijk gevolg Diabetes en gewrichtsproblemen
- Verhoogde kans op tumoren
- Vachtproblemen (verandering kleur van de vacht)
Conclusie
Het is belangrijk te weten dat een castratie van de reu, als die operatief gebeurt, van blijvende aard is. Gelet op de mogelijke nadelige effecten die kunnen ontstaan als gevolg van de castratie, is het belangrijk dat we vooraf bepalen dat de voordelen moeten opwegen tegen deze mogelijke risico’s. Heel vaak kunnen we door middel van alternatieven (hormoonblokkers) nagaan wat het effect zal zijn bij een castratie. Ervaren we dit effect als positief en beter als voorheen, dan kunnen we de stap overwegen om over te gaan tot operatieve castratie. Is het probleem van voor de castratie niet opgelost door middel van chemische middelen die de hormoonproductie blokkeren, dan zal hoogstwaarschijnlijk na operatieve castratie ook geen verschil opgemerkt worden.